Nowa, atrakcyjna niemiecka odmiana przerobowa na dobrej jakości wina czerwone. Grona i jagody podobne nieco do odmiany Pinot Noir. Morozoodporność dość wysoka przy dobrym zdrewnieniu pędów dochodząca do – 24 C0 natomiast okres dojrzewania wydaje się odpowiedni dla polskich warunków klimatycznych.

   Krzew rośnie silnie. Liście średniej wielkości pięcioboczne z trzema wyraźnymi klapami, lub pięcioklapowe ze słabo zaznaczonymi dolnymi , bocznymi klapami. Plenność jest wysoka. Grona średniej wielkości , z dość gęsto osadzonymi jagodami. Jagody kuliste, małe, rzadziej średnie. Skórka jagód granatowoczarna. Miąższ bezbarwny. Owoce zaczynają się wybarwiać na początku września i zazwyczaj w połowie tego m-ca gromadzą wysoką zawartość ekstraktu , przekraczającą 22%.

   Odmiana dobrze się sprawdza w naszym klimacie, przez co obecnie da się zauważyć wzrost jej popularności w Polsce. Jest to związane między innymi z wyższą odpornością na choroby, oraz lepszymi efektami przy wytwarzaniu wina. Odporność na choroby jest dość wysoka, jednak w latach o niekorzystnym przebiegu warunków pogodowych wymaga kilku zabiegów przeciw mączniakowi rzekomemu. Wino uzyskiwane z tej odmiany jest bardzo dobrej jakości, o ładnej czerwonej barwie, średniej zawartości garbników, ale dobrze zrównoważone, ekstraktywne.

   Odmiana jest polecana do uprawy w najcieplejszych rejonach Polski. Konieczne są jednak dalsze badanie tej odmiany pod względem przydatności tej odmiany do uprawy na terenie Polski.

   Bardzo dobra, plenna odmiana do wyrobu czerwonego wina. Nadaje się do naszych warunków. Ze względu na wczesne rozpoczynanie wegetacji wrażliwa na wiosenne przymrozki. Krzewy nie posiadają zbyt wysokiej mrozoodporności, ale po uszkodzeniu bardzo szybko się regenerują wydając wysoki plon. Występują także problemy z fizjologicznym dojrzewaniem jagód - pomimo wysokiej zawartości cukrów (ok. 20 %) i spadku kwasowości często poniżej 8 g/l występuje niepełne (około 30-50 %) wybarwienie pestek. Ponadto odmiana ta jest bardzo wrażliwa na choroby, zwłaszcza mączniaka rzekomego winorośli i szarą pleśń, dlatego też, odmiana ta traci ostatnio na popularności na rzecz odmiany Regent.

   Wzrost umiarkowanie silny. Średnia wrażliwość na mróz. Plonuje obficie i z reguły niezawodnie. Grona średniej wielkości, rozgałęzione, umiarkowanie zwarte do zwartych. Jagody najczęściej małe, kuliste o średnio wczesnej porze dojrzewania. Do przerobu owoce zbieramy w połowie września. Skórka granatowoczarna, bogata w taniny. Miąższ soczysty bezbarwny o malinowym aromacie. Mimo problemów uprawowych odmiana ta jest jedną z najlepszych na wina czerwone. Daje wina bardzo dobrej jakości, o ładnej rubinowej barwie, przyjemnym czereśniowo-malinowym aromacie.

   Przerobowa odmiana na czerwone wina polecana do uprawy do uprawy na terenie całego kraju, nawet w okolicach o nie sprzyjającym klimacie dla innych odmian.

   Krzew rośnie silnie, na żyznych glebach bardzo silnie. Plonuje niezawodnie i regularnie. Liście średniej wielkości do dużych, z trzema klapami, grubo ząbkowane. Odmiana odporna na mączniaka prawdziwego winorośli, a także szarą pleśń

   Grona są małe 70-100g cylindryczne lub cylindryczno-stożkowe, jagody okrągłe, małe 1,12g, granatowoczarne, wybarwiają się często już na początku września. Miąższ soczysty, łatwo oddzielający się od skórki, o barwiącym czerwonym kolorze, bardziej intensywnym przy późnym zbiorze. Marechal Foch dojrzewa we wrześniu, zbiór najczęściej pod koniec września.

   Jedna z najlepszych odmian na czerwone wino, rozpowszechnianych w kraju. W pełni dojrzałe owoce dają wino charakteryzujące się zrównoważoną zawartością cukrów i kwasów, piękną barwą, pełnym owocowym aromatem zdominowanym przez nutę czereśniową i średnią zawartością tanin, co sprawia, że wino nie jest zbyt szorstkie.

   Wina możliwe do dłuższego leżakowania. Dobrze się komponuje z winami posiadającymi w niektórych latach mniejszą kwasowość, np Leon Millot.

   Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą zazwyczaj pod koniec września, przy zawartości cukru 20-22%. Plenność krzewów dobra, szczególnie, gdy są uprawiane w wyższych formach. Owoce małe, kuliste, ciemnogranatowe. Moszcz o jasnoczerwonym zabarwieniu, bez wyraźnego aromatu, ale o bardzo przyjemnym smaku. Wino stołowe dobrej jakości, o nieco zbyt niskiej kwasowości i aromacie wiśni, bzu i tytoniu Jedna z najlepszych odmian, z grupy tzw. "frankoamerykanów". Ze względu na silny wzrost i wysoką odporność na przemarzanie Leon Millot może być uprawiany także w wysokich i przestrzennych formach. Odmiana dość odporna na choroby zwłaszcza mączniaka rzekomego winorośli i szarą pleśń. Leon Millot jest odmianą o bardzo dużej sile wzrostu, przez co polecana jest do uprawy w wysokich formach np. w systemie V.

   W pełni dojrzałe owoce dają wino charakteryzujące się zrównoważoną zawartością cukrów i kwasów, piękną barwą, pełnym owocowym aromatem, o średniej zawartości tanin, zdominowanym przez nutę borówkową. W moszczu kwasy nieco mniejsze, a cukry większe niż u odmiany Marechal Foch. Cuvee tych 2-ch odmian dobrze się komponuje i daje wina możliwe do dłuższego przechowywania.

   Odmiana pochodząca z Ukrainy. Pora dojrzewania owoców wczesna, zbiór na przetwory w ciepłych rejonach kraju w połowie września. Grona średniej wielkości, często rozgałęzione, luźne. Jagody średniej wielkości, kuliste, żółtawe. Miąższ soczysty, słodki, bardzo smaczny, o silnym muszkatowym aromacie. Plenność wysoka. Typowa odmiana przerobowa o wysokiej wydajności moszczu. Wytrzymałość na mróz niezbyt duża dochodząca do -23 C0. Wcześnie rozpoczyna wegetację przez co narażona jest na późno wiosenne przymrozki. Odporność na choroby dość wysoka. Według niektórych źródeł często zdarza się zasychanie kwiatostanów w przypadku braku mikroelementów w glebie podczas kwitnienia. Wino bardzo dobrej jakości o muszkatowym aromacie i stosunkowo niskiej zawartości kwasów organicznych. Odmiana do uprawy w najcieplejszych rejonach Polski.

   Odmiana bardzo plenna, wymagająca umiejętnego obciążenia owocami; na przeciążonych krzewach owoce gorzej dojrzewają, a łoza źle drewnieje. Wzrost krzewów średnio silny, a na glebach ubogich i suchych słaby. Uprawiając krzew na glebach żyznych można stosować dłuższe cięcie łozy, a krzewy prowadzić w jedno- lub dwuramiennej formie Guyota. Grona średniej wielkości do dużych, stożkowato- cylindryczne, zwarte. Jest to odmiana o wysokiej odporności na mróz. Bez większych uszkodzeń wytrzymują spadki temperatury do -26 C0. Odporności na choroby grzybowe bardzo wysoka, może być uprawiana bez ochrony chemicznej. Wina lekko owocowe, świeże. Aromaty owoców cytrusowych i kiwi. Po dwóch trzech latach leżakowania wino osiąga często górną granicę w kategorii win stołowych.

   Grona średniej wielkości , do dużych, cylindryczne lub cylindryczno-stożkowate, przeważnie średnio zwarte lub luźne. Na glebach cięższych, bardziej wilgotnych i żyznych grona mogą być silnie zwarte. Jagody są średniej wielkości, kulisto-owalne, o mocnej skórce zrośniętej z miąższem. Miąższ średnio zwarty, mięsisto-soczysty, słodki. W cieplejsze lata zawartość cukru w owocach osiąga z łatwością 20 %, dzięki czemu można z niej produkować wina bez dodatkowego dosładzania moszczu. Atrakcyjna, odmiana zarówno ze względu na smak owoców jak również ze względu na możliwość otrzymania w polskim klimacie dobrego wina. Pędy wcześnie drewnieją dzięki czemu z łatwością wytrzymuje spadki temp. dochodzących do -25 C0. Odporność na choroby - wysoka. Odmiana odporna na mączniaka rzekomego i prawdziwego, ale dość wrażliwa na nekrozę korową. Ze względu na bardzo dobry smak owoców w uprawie amatorskiej stosowana często jako odmiana deserowa.

   Krzew rośnie umiarkowanie silnie, ma sztywne wzniesione pędy. Owocuje bardzo obficie i regularnie. Liście ciemnozielone, 3-5 klapowe, grubo ząbkowane, z długim ogonkiem.

   Źle zawiązuje owoce przy chłodnej i mokrej pogodzie w czasie kwitnienia. Źle plonuje na suchych glebach. Wymaga nieco opóźnionych zbiorów celem zmniejszenia kwasowości moszczu. Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą w pierwszej połowie października. Aby osiągnąć wyższą wydajność miąższu należy przeprowadzić kilku godzinną macerację (od 4-6 godzin).

   Mrozoodporna odmiana z przeznaczeniem do wyrobu wina. Półprzeźroczyste biało-zielonkawe owoce z rumieńcem od nasłonecznionej strony. Plonuje niezawodnie w polskich warunkach.

   Krzew rośnie silnie i nadaje się także do wysokopiennego formowania w formie pergoli. Zagęszcza się silnie i wymaga dlatego starannego cięcia , w tym letniego, gdyż wydaje wiele pędów. Mrozoodporność bardzo wysoka dochodząca do – 28 C0 . Dobrze regeneruje się po wiosennych przymrozkach. Wydaje bardzo dużo płodnych latorośli ze wszystkich pąków zapasowych, przynasadowych i tzw. wilków. Grona średniej wielkości, wydłużone , lekko zwarte, cylindryczne z małymi skrzydełkami. Szypułka gron podobnie jak latorośle zabarwiona jest na czerwono. Najlepiej rośnie i owocuje na glebach lekko kwaśnych. Przy odczynie gleby zbliżonym do obojętnego, występują na starszych liściach objawy niedoboru magnezu — są to żółtobrązowe plamy na blaszkach liściowych, głównie w przestrzeniach między bocznymi nerwami. Owoce nadają się do lekkiego wina stołowego,, o dość niskim ekstrakcie bezcukrowym. Lepszej jakości wino można uzyskać z gleb gliniastych. Najlepiej nadaje się do kupażowania z innymi bardziej aromatycznymi winami.

   Niemiecka odmiana winnicza, z której w polskich warunkach klimatycznych można otrzymać wino typu riesling. Wrażliwa na wiosenne przymrozki jednak dobrze się po przymrozkach regeneruje. Wzrost krzewów silny. Pędy wcześnie i dobrze drewnieją. Grona średniej wielkości, najczęściej luźne. Jagody średniej wielkości, kuliste, jasnozielone z gęstym, białawym woskowym nalotem na powierzchni. Zawartość cukru w soku rzadko przekracza 20%.
W przeciętne lata -na glebach lekkich i suchych owoce dojrzewają pod koniec września, a na żyznych i wilgotnych w pierwszej dekadzie października.

   Krzewy bez większych problemów znoszą spadki temperatur do -26 ^oC. Natomiast są dość podatne na późnowiosenne przymrozki ze względu na wczesne rozpoczęcie wegetacji. Odmiana podatna na mączniaka rzekomego jak również właściwego, dlatego nie powinno się jej sadzić w rejonach gdzie występuje.

   Nowa niemiecka odmiana przerobowa, z której można otrzymać wino wysokiej jakości. Mrozoodporność bardzo wysoka, jednak późna pora dojrzewania wskazuje, że ta odmiana powinna być uprawiana w najcieplejszych regionach kraju.

   Wzrost krzewów umiarkowanie silny, wyrównany i niesprzyjający zagęszczeniu. Polecane cięcie średnio długie i krótkie. Pędy bardzo dobrze drewnieją i bez większych problemów wytrzymują spadki temperatur do -25C0. Odporność na choroby grzybowe średnia.

   Pora dojrzewania owoców połowa października. Odmiana polecana na wina lodowe i słomkowe. Mocno dojrzałe owoce z łatwością osiągają 22% cukru i lekko podwyższoną kwasowość dochodzącą nawet do 12 g/l kwasu winowego, dlatego owoce powinny być zbierane najpóźniej jak jest to możliwe. Wina z niej otrzymane mają lekko kwaskowaty smak, mocno aromatyczne.

   Jest to nowa niemiecka odmiana o umiarkowanym wzroście i dość dobrej plenności. Odporność na choroby wysoka. Wytrzymałość na mróz dochodząca do -25 ^oC. Grona są średniej wielkości, średnio zwarte lub zwarte, cylindryczne często z bocznymi skrzydełkami. Jagody średniej wielkości, żółtozielone. Owoce dojrzewają w pierwszej dekadzie października, jednak zbiór powinno się dokonywać możliwie późno ze względy na podwyższoną zawartość kwasów organicznych. Odmiana polecana jest na najlepsze stanowiska.

   Odmiana wyhodowana przez pana Romana Myśliwca w winnicy GOLESZ w Jaśle. Krzewy rosną umiarkowanie silnie. Plenność wysoka już w pierwszych latach owocowania. Wytrzymałość na mróz dochodzi do -24 ^oC. Pora dojrzewania owoców dość wczesna przełom września i października. Grona średniej wielkości, stożkowo-cylindryczne średnio zwarte. Jagody średniej wielkości, kulistawe, żółtozielone. Miąższ średnio zwarty, o bardzo intensywnym aromacie świeżej mięty i liści czarnej porzeczki. Krzewy średnio odporne na choroby, przy mniej sprzyjającej pogodzie wymagają kilku zabiegów przeciwko mączniakowi rzekomemu winorośli. Owoce Jutrzenki stanowią wartościowy surowiec do uprawy win likierowych i wzmacnianych oraz do aromatyzowania neutralnych kupaży

   Nowa, rokująca duże nadzieje niemiecka odmiana przeznaczona do wyrobu wina. Ma ładnie wypełnione średniej wielkości grona. Odporna na mączniaka. Pomimo nie ustalonej mrozoodporności odmiana warta wypróbowania w polskich warunkach klimatycznych.

   Wzrost krzewów silny. Liście 3 lub 5 klapowe, bardzo duże, karbowane.

   Grona średniej wielkości, cylindryczno stożkowe, długie ze skrzydełkiem o masie 150g

   Jagody najczęściej małe, w pełni dojrzałe – bursztynowożółte o masie 1,3g. Dojrzewają wcześnie w połowie września.

   Miąższ o naturalnym winnym smaku. Jest to jedna z nielicznych odmian, z których w Polsce można wytwarzać deserowe, naturalnie słodkie wina. Przy suchej i ciepłej pogodzie w sierpniu i we wrześniu, część jagód ulega botrytyzacji (powierzchniowemu gniciu), a zawartość ekstraktu przekracza wtedy 25%.

   Wysoka mrozoodporność od -23 ^oC do -28 ^oC.

   Wino jest bardzo dobrej jakości, aromatyczne, łagodne w smaku, o stosunkowo niskiej zawartości kwasów. Może być bardzo przydatne do mieszania z winami o zbyt wysokiej kwasowości.